یکی دیگر از سازگارهای فیزیولوژیک ورزشکاران در انجام تمرینات و توقف در ارتفاعات افزایش تعداد و اندازه گلبول های قرمز خون است زیرا عامل هیپوکسی در افزایش و تسریع تولید گلبولی از طریق مغز استخوان موثر می باشد. دراین شرایط درصد حجمی گلبول های قرمز خون یا غلظت هماتوکریت از سطح 40% برای زنان و 45% برای مردان افزایش و گاهی حداکثر به میزان 95 درصد نیز می رسد که این امر در نهایت موجب غلیظ شدن مایع خون خواهد شد.

در این وضعیت 20 تا 30 درصد بر حجم کل خون افزوده شده و با توجه به افزایش غلضت خون برون ده قلبی کاهش یافته و قاعدتا" بواسطه تمرین در ارتفاعات قلب باید کار بیشتری را انجام دهد. تحقیقات نشان داده است که اقامت طولانی درارتفاع نزدیک به 4000 متر موجب افزایش تعداد گلبول های قرمز از مرز 5 میلیون به 7 تا 8 میلیون در میلی متر مکعب خواهد شد.به نظر میرسد که ورزشکاران قدرتی و بخصوص سرعتی(سیستم انرژتیک غیر هوازی) نیز بواسطه تمرین در ارتفاع از سازگارهای فیزیولوژیک کمی بهره مند شده و کسب رکورد در ارتفاع به دلیل کاهش متفاوت هوا برای آنان امکان پذیراست ولی در همه حال باید توجه داشت که از دست دادن آب بدن از طریق عملکرد تنفسی و کاهش آّب بافتی یکی از مسایل قابل توجه برای ورزشکاران سرعتی در ارتفاع محسوب می شود.      تزریق اریتروسیت به دوچرخه سواران و دوندگان استقامت و هوازی برای حداکثر جذب اکسیژن در ارتفاعات توام با افزایش غلضت هموگلوبین خون در سال 1996 رایج شد وگری لموند فاتح مسابقات دوچرخه سواری تور دوفرانس نیز می گوید که امروزه دوپینگ کاری ساده است زیرا دوچرخه سواران تمایل دارند که مردم آنها را دوست داشته باشند.