تاثیرات  فیزیولوژیک  فعالیت های حرکتی  در ارتفاع  ، در نهایت موجب بهبود  کارائی  فیزیکی هر فرد  و  بخصوص گروه  ورزشکاران  هوازی خواهد شد . تحقیقات نشان داده است که انجام این تطابق پذیری و سازگاری در بدن انسان امری بسیار پیچیده  میباشد، ولی مسئله مهم هماهنگی  بدن با کاهش اختلاف فشار اکسیژن در هوای تنفسی نقاط مرتفع و ارتفاعات است. بدن  انسان  در برابر این  کاهش  اختلاف  فشار اکسیژنی  ، تغییراتی  را بخصوص در عملکرد قلب و گردش خون و در سیستم تنفس ایجاد کرده که مهمترین آن مربوط به نقش مایه خون در حفظ و تثبت سلامتی بدن است .

سیستم گردن خون بخصوص مایع خون میتواند نیاز سلولی را تامین و در توزیع مواد مورد نیاز بدن تاثیر گذار بوده و موارد غیر ضروری و دفعی را از محیط سلولی خارج  نماید ، در این راستا  و به منظور حفظ و تثبت محیط  داخلی ،  قطعا" برخی از مواد  باید دائما" به خون افزوده  شده  و برخی دیگر بصورت مرتب از آن حذف شوند، لذا ترکیب و مقدار خون و میزان جریان آن در سطوح بافتی میتواند تعیین کننده زندگی انسان و سایر موجودات باشد.

جهت اطلاع  میدانید که ترکیب مایع خون از پلاسما ، گلبول های خونی  و پلاکت تشکیل شده است ، پلاسما تا 92%آب داشته  و  8% دیگر آن مواد محلول در پلاسما  میباشد ، این  مواد شیمایی  محلول  شامل  انواع  املاح معدنی ، ویتامین ها ، آنتی کورها ، مواد غذائی و گاز اکسیژن ، دی اکسید کربن ، هورمون ها ،  آلبومین ، گلوبولین  و  فیبرینوژن است ،  از طرف دیگر پلاکت ها نیز1% از حجم کل خون را شامل شده و 45% آن را نیز گلبولهای قرمز بخود اختصاص میدهند، بهر صورت تائیرات فیزیولوژیک توقف و تمرین در ارتفاع شامل: